การประหารชีวิตมีบทบาททั้งในการสร้างและความต่อเนื่องของสาธารณรัฐอิสลามแห่งอิหร่าน เมื่อการปฏิวัติของอิหร่านเกิดขึ้นในปี 2522 เป้าหมายหลักที่สังคมอิหร่านร่วมกันใช้ร่วมกันคือการล้มล้างสถาบันกษัตริย์ของประเทศและความเป็นไปได้ในการจัดตั้งรัฐบาลรูปแบบใหม่มีมากมาย แต่เมื่อกองกำลังที่ชื่นชอบรัฐอิสลามรวมตัวกันยึดอำนาจพวกเขาก็คงไว้ซึ่งคลื่นหลังจากการประหารชีวิตที่กวาดล้างคอมมิวนิสต์ผู้คัดค้านฆราวาสและคนอื่น ๆ อีกมากมายแม้แต่ผู้ผลิตภาพยนตร์ที่มองว่าเป็นภาพอนาจาร การประหารชีวิตยังคงดำเนินต่อไปหลังจากการปกครองของรัฐบาลพม่าได้รับการยอมรับอย่างมั่นคงแม้ในขณะที่อิหร่านต้องเสียชีวิตหลายแสนคนในช่วงที่สงครามกับอิรักที่ยืดเยื้อยาวนานในทศวรรษ 1980 ในทศวรรษต่อมารูปแบบใหม่ของการประหารชีวิตกึ่งหนึ่งได้ถือกำเนิดขึ้น เรียกว่า“ Chain Murders” ซึ่งเกี่ยวข้องกับคะแนนของนักเขียนปัญญาชนและนักเคลื่อนไหวที่ถูกสังหารอย่างไร้ความปราณีโดยหน่วยงานของรัฐบาลเงาการเสียชีวิตซึ่งไม่เพียง แต่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามของระบอบการปกครองที่สำคัญเงียบลงเท่านั้น แต่ยังเป็นคำเตือนที่นองเลือดแก่ปัญญาชนเสรีนิยมของอิหร่านทุกคน ดูหนังออนไลน์ น่าแปลกที่การสังหารในช่วงปลายทศวรรษที่ 90 เหล่านี้เกิดขึ้นแม้ในขณะที่ภาพยนตร์ที่รัฐบาลคว่ำบาตรอิหร่านกำลังได้รับชื่อเสียงในระดับนานาชาติผ่านภาพยนตร์ที่ได้รับรางวัลจาก Kiarostami, Makhmalbaf, Majidi, Panahi และอื่น ๆ ในที่สุดกระแสทางศิลปะดังกล่าวจะไม่ปะทะกับกองกำลังที่มืดกว่าในรัฐบาลที่อำนวยความสะดวกหรือไม่? คำตอบที่มีประสิทธิภาพมากสำหรับคำถามนั้นคือใน“ Manuscripts Don’t Burn” ของโมฮัมหมัดราซูลอฟซึ่งเป็นละครปี 2013 ที่สร้างความเสียหายให้กับการฆาตกรรมลูกโซ่ เมื่อตรวจสอบที่นี่แล้วฉันเรียกมันว่า “เป็นภาพยนตร์ที่มีความกล้าหาญและยั่วยุทางการเมืองอย่างง่ายดายที่สุดที่ยังไม่ปรากฏในอิหร่าน” ด้วยภาพยนตร์เรื่องใหม่ล่าสุดของเขา“ There Is No Evil” ซึ่งได้รับรางวัล Golden Bear ในเทศกาลภาพยนตร์เบอร์ลินปี 2020 Rasoulof ได้โจมตีอีกครั้งอย่างดุเดือดในการปฏิบัติการฆาตกรรมที่รัฐให้การสนับสนุนในอิหร่านซึ่งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามีเพียงประเทศจีนตามมาเป็นประจำ จำนวนการประหารชีวิตจะดำเนินการเป็นประจำทุกปี เล่าในเรื่องราวสี่เรื่องที่แยกจากกันภาพยนตร์เรื่องนี้เสนอมุมที่แตกต่างกันเกี่ยวกับผู้คนต่างๆที่มีส่วนร่วมในการสังหารอย่างเป็นทางการปฏิเสธที่จะหรือได้รับผลกระทบ แต่อย่าเข้าไปในนั้นโดยคาดหวังว่าจะเป็นวงกว้างที่ชัดเจนและชัดเจน คำอุปมาที่ยิ่งไปกว่าการทะเลาะวิวาท“ ไม่มีความชั่วร้าย” สานด้วยพรมศิลปะที่เข้มข้นและน่าสนใจซึ่งซักถามมิติทางจิตใจศีลธรรมและวัฒนธรรมจำนวนมากของการประหารชีวิตผู้คน ในความเป็นจริงแล้วไม่มากนัก”ภาพยนตร์ประเด็นปัญหา” มาตรฐานที่ฉันยังลังเลที่จะบอกว่ามันคือ “เกี่ยวกับการลงโทษประหารชีวิต” บางทีอาจจะดีกว่าที่จะบอกว่าเป็นการสอบสวนที่มุ่งมั่นในจิตวิญญาณของประเทศที่อนุญาตให้มีการนองเลือดทางกฎหมายมากมาย แม้ว่าการประหารชีวิตหลายครั้งในช่วงหลังการปฏิวัติจะทำได้สำเร็จโดยการยิงหมู่ แต่การแขวนคอก็เป็นโหมดที่ต้องการในการจัดส่งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ในขณะที่บางครั้งรัฐบาลจะกำหนดขั้นตอนการประหารชีวิตกลางแจ้งซึ่งผู้ที่ถูกตัดสินว่าก่ออาชญากรรมที่เลวร้ายโดยเฉพาะจะถูกแขวนคอจากปั้นจั่นขนาดใหญ่ในจัตุรัสสาธารณะการประหารชีวิตส่วนใหญ่เกิดขึ้นหลังกำแพงเรือนจำโดยผู้ที่กระทำการประหารชีวิตเหล่านี้ – บางครั้งก็เป็นสมาชิกในครอบครัวของเหยื่อด้วยการ “ดึงอุจจาระ “จากภายใต้นักโทษที่ยืนอยู่บนนั้นโดยมีบ่วงบาศรอบคอ ในสี่เรื่องของนิทานที่ประกอบด้วย“ ไม่มีความชั่วร้าย”…
